خیارشورها مهمان سفره ما هستند. آنها به سالاد اضافه می شوند، با غذاهای سبزیجات و گوشت و درست مانند آن خورده می شوند.
خیارشور فوری حلقه ای و شور نیز از محبوبیت کمتری برخوردار نیستند. اولی برای مدت طولانی ذخیره می شود، در حالی که دومی به سرعت پخته می شود و عطر سبزیجات تازه را از دست نمی دهد.
نمک زدن، یا تخمیر، یک روش رایج نگهداری است. هنگام نمک زدن از اسید استفاده نکنید، بلکه فقط از نمک و انواع چاشنی ها استفاده کنید: چتر شوید، دانه فلفل سیاه، سیر، ترب، برگ گیلاس و توت.
فرآیند سنتی نمک زدن به این صورت است: خیارها مرتب شده و شسته می شوند. برگ های ترب کوهی، گیلاس و مویز در انتهای ظرف قرار می گیرند. سبزیجات را در لایه ها به همراه گیاهان و ادویه جات بگذارید.
در طی تخمیر، اسید لاکتیک تشکیل می شود که طعم مشخص و خواص مفیدی به آنها می دهد. ترشی سبزیجات را معمولاً 3-2 ماه پس از تهیه میل می کنند.
بهتر است خیارهای جوان را با اندازه کوچک ترشی کنید. آنها باید پوست ضخیم، گوشت سفت و طعم کمی شیرین داشته باشند. اینها هم خوشمزه و ترد هستند.
طرز تهیه خیارشور
در زندگی روزمره، آنها در مورد چنین خیارهایی می گویند که آنها “کمی نمک” می شوند، اما در واقع این روند با تخمیر متفاوت نیست. سبزیجات شسته شده را در یک ظرف شیشه ای یا ظرف دیگری قرار می دهند، سبزی ها و ادویه ها را اضافه می کنند و آب نمک می ریزند. گاهی اوقات آنها را بدون آب انجام می دهند: مثلاً آنها را همراه با نمک و سایر مواد در یک کیسه پلاستیکی قرار می دهند. به نظر می رسد سبزیجات ترشی آماده فوری، که بسته به دستور غذا می توانند در 3-4 روز یا سریعتر مصرف شوند.
با بریدن دم خیار یا سوراخ کردن پوست با خلال دندان می توان فرآیند ترشی کردن را تسریع کرد. اما به همین دلیل ترد کمتری دارند.
تفاوت بین مرینیت کردن و ترشی کردن چیست؟
بسیاری از زنان خانه دار ترجیح می دهند نمک نزنند، بلکه خیار ترشی را با استفاده از اسید استیک یا سیتریک ترشی کنند. سبزیجات همراه با گیاهان و ادویه ها در یک ظرف قرار می گیرند، با ماریناد داغ از آب، نمک و شکر ریخته می شوند، اسید اضافه می شود و با یک درب هوا بسته می شود. ظروف و درب ها از قبل استریل شده اند. سبزیجات ترشی به دلیل وجود اسید و عملیات حرارتی بیشتر از ترشی نگهداری می شوند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.