کشاورزان مواد مغذی را در مزارع خود به شکل کودهای شیمیایی و کود حیوانی استفاده می کنند که نیتروژن و فسفر لازم برای رشد و تولید غذایی که می خوریم را در اختیار محصولات کشاورزی قرار می دهد.
این نیتروژن و کود هیومیک اسید گرانول را می توان از مزارع مزرعه و به آبراهه ها در هنگام باران و زمانی که برف ذوب می شود، همچنین می تواند در طول زمان از طریق خاک و آب های زیرزمینی شسته شود و سطوح بالای نیتروژن و فسفر می تواند باعث اتروفیکاسیون بدنه های آبی شود.
اوتروفیکاسیون می تواند منجر به هیپوکسی شود که باعث مرگ ماهی ها و کاهش زندگی آبزیان می شود و مواد مغذی اضافی کود آلی گرانوله گوگردی می تواند باعث شکوفه های جلبکی مضر در سیستم های آب شیرین شود که نه تنها حیات وحش را مختل می کند، بلکه می تواند سموم مضر برای انسان نیز تولید کند.
خاکهای بارور شده و همچنین عملیات دامداری نیز در برابر تلفات مواد مغذی هوا آسیب پذیر هستند و نیتروژن را می توان از مزارع مزرعه به شکل ترکیبات گازی مبتنی بر نیتروژن مانند آمونیاک و اکسیدهای نیتروژن از دست داد و آمونیاک می تواند برای آبزیان مضر باشد اگر مقادیر زیادی از جو به آب های سطحی رسوب کند و اکسید نیتروژن یک گاز گلخانه ای قوی است.
اتخاذ تکنیک های کود اوره کشاورزی مدیریت مواد مغذی: کشاورزان می توانند شیوه های مدیریت مواد مغذی را با استفاده از مواد به مقدار مناسب، در زمان مناسب سال، با روش صحیح و با قرار دادن مناسب بهبود بخشند.
استفاده از روش های زهکشی حفاظتی: زهکشی کاشی های زیرسطحی یک عمل مهم برای مدیریت حرکت آب روی و از طریق بسیاری از خاک ها، به طور معمول در غرب میانه است و آب زهکشی می تواند اشکال محلول کود نیتروژن مایع و فسفر را حمل کند، بنابراین استراتژی هایی برای کاهش بار مواد مغذی و در عین حال حفظ زهکشی کافی برای تولید محصول مورد نیاز است.
- منابع:
- تبلیغات:
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.