آچار که به ترشی مخلوط نیز معروف است، از 4000 سال پیش بخشی از فرهنگ و تاریخ هند بوده است.
من می توانم استدلال کنم که تکنیک ترشی در هند سرچشمه گرفته است. این روند به اندازه تمدن ما قدیمی است.
مردم ابتدا شروع به نمک زدن و پختن غذا در آب نمک کردند تا آن را برای سفرهای طولانی حفظ کنند.
مواد تشکیل دهنده آترشی مخلوط شیرازی می تواند هم ساده و هم فصلی باشد که طعم و مزه ان را متفاوت و بی نظیر می کند.
همه هندی ها ده ها ترشی در اختیار دارند: انواع ترشی یا مخلوط، لیمو، فلفل قرمز، انگور فرنگی و غیره این لیست ادامه دارد.
با این حال، هندی ها هیچ ترشی را بیشتر از اترشی مخلوط، معروف ترین ترشی، دوست ندارند.
همه چیز با انبه خام در اوج خود شروع می شود که برای ترشی و سفتی انتخاب شده است و هر منطقه تنوع انبه و دستور پخت خود را به عنوان بهترین انتخاب می کند.
باز کردن یک شیشه خیارشور به طور کلی شادی آور است.
اول، رایحه ادویه ها مرا به دوران کودکی می کشاند کمی بعد بوی فلفل های آتشین را حس می کنم و میوه های قرمز و سبز روشن از مخلوط بیرون می زند.
انبه در هر وعده غذایی سرو می شود و همیشه یکی از همراهان مورد اعتماد بدنام ترین غذای برنج هند به نام حیدرآبادی بریانی است.
به طور سنتی، غذاهای هندی یک تکه کوچک ترشی را با هر لقمه غذا ترکیب می کنند.
(برخی از افراد ترجیح می دهند برخی از ترشی ها – به خصوص روغن – را با برنج ساده مخلوط کنند.) به هر ترتیبی که ترشی خود را بخورید، لذت در مخلوط کردن طعم های تند و تند با هم است.
- منابع:
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.