برای دستیابی به بیشترین بازده در تولید اتانول با استفاده از رب انار ناژه در تهیه بستر، Ca2+ نباید قبل از تخمیر از 0.18٪ (وزنی بر وزن) تجاوز کند و غلظت نهایی قند باید 20-25٪ (وزنی بر وزن) باشد، به عنوان تنظیم افزودن.
ساکارز باعث ایجاد یک محیط مخمر مناسب می شود. پیش تیمار و رقیق‌سازی بهترین روش‌ها برای حذف یون بودند، با Ca2+ به وضوح کاهش یافت.
علاوه بر این، تعیین ترکیب و غلظت یون در رب انار مراحل اولیه ضروری است که باید به طور معمول اعمال شود تا اطمینان حاصل شود که دانش به دست آمده و تکنیک های کارآمد بررسی شده می توانند هر دو برای بهبود تولید اتانول استفاده شوند.
رب انار یک محصول جانبی تولید شده در طی فرآیند تصفیه انار می تواند در تولید اتانول استفاده شود، زیرا هنوز حاوی 50 تا 60 درصد شکر است.
علاوه بر شکر، رب انار حاوی اسیدهای آمینه و مواد معدنی مانند پتاسیم 0.04 – 0.90 % (w/v)، کلسیم 0.02 -0.75 % (w/v) و منیزیم 0.01 -0.61 % (w/v) است.
بر اساس طیف وسیعی از یون های فلزی که مشاهده و ثبت شد، غلظت 0.20-0.60 درصد (w/v) غلظت مناسبی برای مطالعه اثر یون های فلزی بر تخمیر اتانول توسط مخمر است.
وجود ترکیبات معدنی یا یون های فلزی در بسترهای مبتنی بر قند واقعی مانند رب احتمالاً ناشی از آلودگی کود در طی کشت نیشکر یا استفاده از برخی یون ها در تولید شکر، مانند فرآیند شفاف سازی است.
این تحقیق بر روی یون کلسیم، یون پتاسیم و یون منیزیم متمرکز شده است زیرا این یون ها اغلب در رب در مقادیر قابل توجهی یافت می شوند. برای جلوگیری از اثر هم افزایی بین یون های فلزی در نمونه به بازده تولید اتانول، ما تحقیقی را انجام دادیم که در آن از یون های فلزی منفرد 3 نوع استفاده شد.
مطالعات حاضر با عنوان “توسعه رب انار از میوه های غیرقابل فروش انار تجاری” طی سال های 2019-2020 در بخش علوم و صنایع غذایی دانشگاه باغبانی و جنگلداری دکتر یاشوانت سینگ پارمار، ناونی، سولان (HP) انجام شد.
رب انار منبع غنی آنتوسیانین ها، فنل ها، فیبر خام، قندها، ویتامین ها، مواد معدنی و آنتی اکسیدان ها است. در سال های اخیر به یکی از میوه های تجاری HP تبدیل شده است. با این حال، مقدار کافی از این محصول به دلیل ترک خوردن میوه هدر می رود.
از این رو، تحقیقات حاضر به منظور تولید رب دانا از میوه های ترک خورد /غیرقابل فروش رقم قندی کابلی این میوه انجام شد. آریل ها پس از استخراج دستی با بخار (30 تا 90 ثانیه) بلانچ شدند و بهترین زمان بلانچ با بخار (60 ثانیه) برای غیرفعال کردن آنزیم ها استاندارد شد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.