ترک خوردن میوه یک اختلال فیزیولوژیکی عمده است که بر تولید و کیفیت گلابی شاه میوه تأثیر منفی می گذارد. میوه های ترک خورده در برابر عفونت قارچی و باکتریایی آسیب پذیرتر هستند.
در نتیجه مستقیم، گلابی ارزش اقتصادی خود را از دست می دهد و دیگر برای مصرف یا فرآوری توصیه نمی شود.
ترک خوردگی میوه گلابی برای واریته های جدید مانند منسو و وصان مسئله مهمی است و شدت مشکل به تغییرات سریع پتانسیل آب خاک، آب و هوا، رشد میوه و اقدامات فرهنگی بستگی دارد.
هم عوامل خارجی و هم عوامل داخلی می توانند منجر به ترک خوردن گلابی شوند. عوامل خارجی شامل عوامل زراعی و محیطی، عدم تعادل آب، صدمات یخبندان و تغییرات دما بین روز و شب در طول رشد و نمو گلابی است.
عوامل داخلی شامل رشد داخلی ناهماهنگ گلابی، رقم رقم و ژنتیک است. علاوه بر این، ترک خوردن میوه با جذب ناکافی مواد مغذی و کمبود در B، Ca، Zn و پتاس مرتبط است.
ترک خوردن میوه در بلوغ منجر به ضررهای تجاری قابل توجهی می شود. چندین روش باغبانی، از جمله استفاده از محرک های رشد، ریز مغذی ها، تامین آب متعادل و مالچ پاشی برای مدیریت ترک خوردگی میوه پیشنهاد شده است.
مطالعات متعددی در مورد دلایل احتمالی و کنترل ترک خوردگی گلابیدر میوه های مختلف انجام شده است، اما تحقیقات در مورد علل و مدیریت ترک خوردن میوه در گلابی هنوز محدود است.
از این رو، تلاش کردیم تا تمامی اطلاعات پراکنده در مورد ترک خوردگی میوه در گلابی را گردآوری کنیم تا به محققان و کارشناسان شاغل در این زمینه کمک کنیم.
در این بررسی، ما تلاش می‌کنیم تا مروری بر عواملی که باعث ترک خوردن میوه در گلابی می‌شوند، و استراتژی‌هایی که می‌توان برای کنترل آن به کار برد، ارائه کنیم.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.